Parijs-Nice en Tirreno-Adriatico liggen achter ons. Hoewel het voor sommigen de voorbereiding was voor Milaan-San Remo aankomende zaterdag, gaven beide rittenkoersen ook genoeg analysemateriaal voor de rest van het jaar.
Zo was er vooraf natuurlijk de vraag wie het eerste rechtstreekse duel van 2023 tussen Tadej Pogačar en Jonas Vingegaard winnend zou afsluiten. Maar ook in Tirreno-Adriatico stond er genoeg op het spel: zouden bijvoorbeeld kemphanen Wout van Aert en Mathieu van der Poel zich al eens tonen?
Een tiental dagen later zijn we weer een schat aan ervaringen en gebeurtenissen rijker. Eens kijken welke lessen we uit Parijs-Nice en Tirreno-Adriatico hebben kunnen trekken!
Van Aert en Van der Poel hebben geleerd van 2021
Het was eventjes een ongewoon gezicht: aan het einde van Tirreno-Adriatico bleven Wout van Aert en Mathieu van der Poel met lege handen achter. Van Aert wellicht niet helemaal, omdat ploeggenoot Primož Roglič met drie ritzeges en eindwinst aan de haal ging in de Koers tussen de Twee Zeeën. Ook Van der Poel had zijn aandeel in beide ritwinsten van Jasper Philipsen, maar de twee toppers konden zelf de handen niet in de lucht steken.
Liet Van der Poel in de media wat berichten los die wellicht tot onrust konden leiden, we weten na alle jaren dat de tweevoudig winnaar van de Ronde van Vlaanderen goed is in het spel met de pers en zich kan wegstoppen. Van Aert heeft doorgaans de neiging zich altijd eens te testen, maar een valpartij richting Tortoreto Alto zorgde ervoor dat hij een ‘vrijwel zekere ritzege’ – zo willen we dat toch stellen – moest laten gaan.
Aan de andere kant kunnen we zeggen dat de grote heren geleerd hebben van 2021: destijds reden ze zich in de Italiaanse wielerweek binnenstebuiten om elkaars prestaties te overtreffen. En beiden hypothekeerden op die wijze een beetje hun klassieke voorjaar. Hebben ze bewust ingehouden, of konden ze niet beter? Zaterdag op de Poggio en iets later in San Remo krijgen we een eerste antwoord.
Philipsen geeft Van der Poel en Alpecin extra opties, maar wellicht ook twijfels, in Italië
De wijze waarop Van der Poel de sprint aantrok voor Philipsen in Foligno, was van ‘hors catégorie’. Waar de timing in het aantrekken van de spurt bij de Nederlander nog weleens te wensen overlaat, was dit het ware summum van lead-out spelen.
Philipsen won nog eens de slotrit in San Benedetto del Tronto en geeft Alpecin-Deceuninck extra kopzorgen in Milaan-San Remo. Moet Van der Poel wel volle bak de Poggio op knallen? Voor zijn eigen kansen wel, maar voor de kansen van de ‘Vlam van Ham’ is het misschien verstandig een zo rustig mogelijke Poggio-beklimming te faciliteren. Al zal onze Sloveense vriend Pogačar er toch wel een strijd van onder tot boven van maken.
Het tegengestelde kan ook de waarheid zijn: dat de hoogvorm van Philipsen op een perfect moment komt en Alpecin juist extra mogelijkheden biedt: Van der Poel kan aanvallen en voorts de benen stilhouden omdat Philipsen nog in een groep erachter volgt en we hebben de laatste jaren al vaker gezien dat de finale van ‘La Primavera’ uitmondt in een tactisch steekspel.
Pogačar dwingt Jumbo-Visma in tweestrijd
Als afgelopen week in Frankrijk één ding duidelijk werd, is het dat Tadej Pogačar in een één-op-één-duel moeilijk te kloppen is. ‘Pogi’ heeft alles: explosiviteit, koersintelligentie, wilskracht en een enorm hoge basisconditie.
Hoewel Jonas Vingegaard afgelopen jaar tijdens de Tour de France echt onverslaanbaar leek, is het eerste en grootste verschil – vooral in het hoofd – toch echt gemaakt als collectief van Jumbo-Visma. In de rit naar de Col du Granon wrong de Nederlandse ploeg ‘en masse’ de Sloveense kopman van UAE Team Emirates uit, tot hij geen energie meer over had op de slotklim.
Het lijkt erop dat ook over vier maanden Roglič het verschil moet gaan maken voor de Jumbo-ploeg. De Sloveen wil echter als kopman naar de Giro d’Italia, te meer ook omdat hij buiten de Vuelta a España geen enkele andere grote ronde op zijn palmares heeft staan. Doet Jumbo er echter niet gewoon goed aan hem enkel naar de Tour te sturen?
Later deze ochtend lees je ook nog wat we allemaal leerden van een spectaculair Vlaams Openingsweekend. En over een paar dagen blikken we alweer likkebaardend vooruit op misschien wel de mooiste koers van het jaar: Strade Bianche. Het seizoen is begonnen dames en heren, genieten!
