Tadej Pogacar heeft in zijn carrière al vrijwel alles gewonnen, maar dit weekend staat hij voor een nieuwe uitdaging: zijn debuut in Parijs-Roubaix. De wereldkampioen van UAE Team Emirates-XRG kondigde eind maart zijn deelname aan, maar volgens voormalig ploegleider Aart Vierhouten begon de droom al veel eerder. ‘Het idee ontstond al in 2022, toen hij voor het eerst de Ronde van Vlaanderen reed’, vertelt hij.
Destijds was Vierhouten binnen de ploeg verantwoordelijk voor het materiaal en begeleidde hij Pogacar tijdens verschillende kasseientrainingen. ‘Na Vlaanderen zijn we direct doorgereisd naar Noord-Frankrijk om het Tourparcours met kasseien te verkennen. Hij was toen al gefascineerd door het Bos van Wallers. Tadej zei letterlijk: "Ik wil ooit door dat bos rijden".’ Wat begon als een losse opmerking groeide uit tot een concrete wens.
Roubaix als beloning voor eerdere successen
Volgens Vierhouten is Pogacars deelname aan Roubaix een logisch gevolg van alles wat hij al heeft bereikt. ‘Als je twee keer de Tour wint en wereldkampioen wordt, dan moet je ook vrijheid krijgen om een koers als Roubaix te rijden. Dat is het wisselgeld.’ De ploeg heeft daar volgens hem nu ook ruimte voor gevonden. ‘In eerdere jaren lag de focus op het Tourpodium. Dan stel je dit soort koersen liever even uit.’
Dat Pogacar aanleg heeft voor de kasseien, blijkt wel uit zijn optreden in de Tour van 2022. In de etappe met kasseistroken reed hij iedereen uit het wiel en finishte als zevende. ‘Hij heeft misschien niet het klassieke Roubaix-profiel qua lichaamsbouw, maar hij heeft wel gevoel voor positionering en techniek. En bovenal: hij vindt het leuk. Dat is misschien wel het belangrijkste.’
Serieuze ambities ondanks twijfels
Hoewel Pogacar in 2015 en 2016 al aan de juniorenversie van Parijs-Roubaix meedeed, is het deze keer pas echt serieus. ‘Toen hij naar Vlaanderen kwam, besefte hij: ik kan dit, en ik wil hier winnen’, aldus Vierhouten. Het bewijs leverde hij een jaar later met zijn solozege in de Ronde van Vlaanderen. Maar dat ging niet vanzelf. ‘Zijn eerste deelname was een bittere pil, omdat hij de koers wat onderschatte. Maar dat is precies wat hem typeert: hij leert razendsnel.’
Of hij meteen meedoet om de overwinning in Roubaix? Vierhouten durft zich daar niet aan te branden. ‘Hij heeft niet het gewicht van een klassieke Roubaix-winnaar, zou je zeggen… Maar goed, bij Pogacar weet je het nooit. De Tourkasseien waren één ding, maar dit is het echte werk: 55 kilometer stenen in een koers van 260 kilometer. Toch, als iemand het onmogelijke mogelijk kan maken, dan is hij het.’
Intussen is Vierhouten zelf aan een nieuw hoofdstuk begonnen als ploegleider bij Bahrain Victorious. ‘De klassiekers zijn mijn passie, en daar wil ik deze ploeg in versterken.’ Met namen als Matej Mohoric en Fred Wright beschikt hij over een goede basis, maar het is nog zoeken naar diepte. En dat brengt hem weer bij Pogacar: ‘Die combinatie van grote rondes én klassiekers, dat is waar iedereen van droomt. Tadej doet het gewoon.’
