Jai Hindley was voorafgaand aan de Giro niet meer dan een outsider, maar achteraf moet simpelweg worden toegegeven dat de Australiër de sterkste van het pak was. Hindley toonde over gans de Giro een geweldig vormpeil, en was hij ook de man die er op geen enkel moment onderdoor zakte.
Meer dan terecht mocht Hindley dan ook de eindzege in de Ronde van Italië op zijn naam schrijven, uiteraard een erg speciaal moment in zijn leven. Maar dat werd zo mogelijk nóg extra bijzonder gemaakt door zijn team, Bora-Hansgrohe. Op de dag van zijn eindwinst in Verona zag hij voor het eerst in 2,5 jaar immers zijn ouders terug. Dat had zijn ploeg nog in allerijl voor hem geregeld.
“Dat was de kers op de taart”, zegt Hindley tegenover In de Leiderstrui. “Het team vroeg mij in het weekend of ik wilde dat mijn ouders erbij zouden zijn in Verona. Natuurlijk zeg je dan geen nee. Ze hebben geregeld dat ze over konden komen, allemaal heel lastminute. Het was speciaal dat ze het aanboden.”
CORONA
U kon het al raden, maar uiteraard was corona de grote boosdoener voor het feit dat de Australiër zijn ouders zo lang niet zag. Het was dan ook erg emotioneel voor Hindley. “Ik had eerder al gepland dat ze in juni een maand naar hier zouden komen. Het is bizar om je ouders 2,5 jaar niet te zien, helemaal toen ik vorig jaar een moeilijk jaar had.”
“Het was heel zwaar, echt bruut om ze niet in het echt te zien. Ze zijn mijn grootste fans en bleven mij op afstand altijd supporteren. Dat ze erbij waren in Verona was een droom. Het was één van de beste dagen ooit.”
Meer dan terecht mocht Hindley dan ook de eindzege in de Ronde van Italië op zijn naam schrijven, uiteraard een erg speciaal moment in zijn leven. Maar dat werd zo mogelijk nóg extra bijzonder gemaakt door zijn team, Bora-Hansgrohe. Op de dag van zijn eindwinst in Verona zag hij voor het eerst in 2,5 jaar immers zijn ouders terug. Dat had zijn ploeg nog in allerijl voor hem geregeld.
“Dat was de kers op de taart”, zegt Hindley tegenover In de Leiderstrui. “Het team vroeg mij in het weekend of ik wilde dat mijn ouders erbij zouden zijn in Verona. Natuurlijk zeg je dan geen nee. Ze hebben geregeld dat ze over konden komen, allemaal heel lastminute. Het was speciaal dat ze het aanboden.”
CORONA
U kon het al raden, maar uiteraard was corona de grote boosdoener voor het feit dat de Australiër zijn ouders zo lang niet zag. Het was dan ook erg emotioneel voor Hindley. “Ik had eerder al gepland dat ze in juni een maand naar hier zouden komen. Het is bizar om je ouders 2,5 jaar niet te zien, helemaal toen ik vorig jaar een moeilijk jaar had.”
“Het was heel zwaar, echt bruut om ze niet in het echt te zien. Ze zijn mijn grootste fans en bleven mij op afstand altijd supporteren. Dat ze erbij waren in Verona was een droom. Het was één van de beste dagen ooit.”
