Tom Waes heeft zijn wederoptreden gemaakt op televisie. Dat deed de populaire tv-maker in Vive le Vélo, het programma van Karl Vannieuwkerke rond de Ronde van Vlaanderen. Daarin kon het thema rond zijn ongeval natuurlijk niet ontweken worden. (Beeld: VRT)
Emotionele Waes
Het was vrijwel meteen dat het thema werd aangesneden. Om – zoals Vannieuwkerke het zelf verwoordde – de olifant niet in de kamer te laten. Hoe gaat het met hem, was de eerste vraag. “Goed gezien de omstandigheden. Ik had een grote hoofdwonde, maar het fysieke is het minst erge. Mentaal is het veel zwaarder.”
Waes stak niet onder stoelen of banken dat hij bijzonder beschaamd is over wat er is gebeurd. “Het is een schuldgevoel ten opzichte van mijn kinderen, mijn vriendin en mijn ouders. Ik moet mijn straf nog krijgen, maar heb ze eigenlijk al gekregen”, waarmee hij doelt op het feit dat hij zichzelf gekrenkt heeft.
Hij ontmoette ook de man die gewond geraakte in de truck. Waes stelt dat dit bijzonder verrijkend was. “Dat was een bijzonder warme ontmoeting. Hij heeft me ook heel hard vastgepakt en gezegd dat hij blij was dat ik oké was." Mensen die met de botsabsorbeerder werken komen dit wel vaker tegen.
"Ik heb dat nooit beseft, maar de mensen die in zo'n botsabsorbeerder zitten zijn de eersten die ter plaatse zijn bij een ongeval. Ik heb echt wel beseft dat dat de helden van de weg zijn, mensen die er elke dag staan”,aldus Waes.
Zwaar nachtje uit
Intussen geraakte ook bekend hoeveel promille Waes in zijn bloed had. Dat bleek 2,44 te zijn. Hij draait niet rond de pot. “We hadden veel te veel gedronken. Het was een stevige avond uit waarvan je achteraf pas denkt: hoeveel was het eigenlijk? Er wordt gezegd: veertien pinten. Het waren geen pinten, maar het was inderdaad heel veel.”
Waes deed tot slot ook nog uit de doeken wat er gebeurde net na het ongeval. Dat waren bijzonder moeilijke momenten. “Ik ben na anderhalve dag uit een coma ontwaakt. Als je vriendin en je kinderen huilend aan je bed staan, uren hebben gedacht dat je het niet zou overleven, en daarna niet wetende hóé je het zou overleven, omdat je een zware hoofdwonde hebt. Dat was wel iets...”
De presentator besluit tot slot dat dit hem nooit meer zal overkomen. "Het is jammer dat we op deze manier tot die constatatie moeten komen. Ik drink nooit meer als ik nog moet rijden."
