De kop is eraf! Toon Aerts heeft zijn eerste zege na zijn schorsing dan toch eindelijk te pakken. Dat gebeurde maandag in Otegem, waar hij zichzelf toch wel wist te verrassen. En hier stopt het niet, belooft de renner van Deschacht-Hens-Maes.
Hoofd er niet bij
Een verrassende zege, want: Aerts beging toch wel een fikse blunder voor de wedstrijd. “Mijn hoofd was er ook niet goed bij. Ik vergat zelfs mijn opwarming maar wist ook niet dat de cross pas om kwart over drie startte, wat me dan weer goed uitkwam”, gaf hij achteraf immers toe.
Later in de wedstrijd kwam Aerts dan ook eens ten val en dacht hij dat het over was. Niet dus, want uiteindelijk kon hij de zege alsnog naar zich toetrekken. “Ja, dit doet deugd. Daar moet ik niet flauw over doen”, klonk het vanzelfsprekend tegenover Het Nieuwsblad. “Hier heb ik heel hard en heel lang naar uitgekeken.”
“Ik zou de mensen bij mijn comeback wel eens laten zien wie ik was, de overwinningen zouden wel volgen maar het was verdorie hard knokken de voorbije maanden. En uitgerekend vandaag, de dag dat ik het het minst verwacht, lukt het dan toch.”
Dromen van de wereldtitel
Otegem is uiteraard een van de kleinere crossen, beseft ook Aerts maar al te goed. Het maakt de zege evenwel niet minder zoet, maar euforisch wordt hij er niet van. “Het is ook maar Otegem, daar moet ik eerlijk in zijn. We moeten een kat een kat noemen: ik ben geen crosser geworden en gebleven om enkel nog in Otegem te winnen.
Aerts beoogt nog steeds grotere doelen. Hij droomt zelfs nog van het allerhoogste: wereldkampioen worden. “Het is geen geheim dat het WK in Liévin voor mij de belangrijkste afspraak van de rest van het seizoen wordt”, komt hij met een verrassende waarschuwing richting Van der Poel.
“Daar wil ik echt top zijn. En ook de drie resterende wereldbekers heb ik aangekruist omdat ik er nog altijd op gebrand lig om de eindzege in de wereldbeker naar mij toe te trekken.” Hij heeft zijn winnende benen daarvoor alvast net op tijd teruggevonden.
