Een prijs die wordt uitgereikt door Het Nieuwsblad, en die logischerwijs achteraf dan ook met Kopecky om de tafel gingen om haar seizoen te overlopen. “Ik heb velen verbaasd, maar zonder pech zou ik er vorig jaar ook dichtbij zijn geweest. Ik kan best wel een beetje klimmen”, zegt ze over haar winst in de Strade Bianche. “En dan kwam die zege in de Ronde van Vlaanderen. Eigenlijk minder straf dan de Strade, maar als Belgische wel specialer.”
Jammer genoeg voor Kopecky kon ze niet haar beste zelve tonen in de drie grote rondes. “Na een prachtig voorjaar wilde ik ook scoren in de Giro en Tour. Vooral in de Tour, waarin het vrouwenwielrennen enorm veel aandacht kreeg, wilde ik een rit winnen. Ik had er hard voor gewerkt en kwam met heel veel verwachtingen aan de start. Als het dan niet lukt, raak je gefrustreerd.”
DRUK
Nu Kopecky deze status heeft bereikt, komt er uiteraard ook des te meer druk bij kijken. Wielerfans – en dan Belgen in het specifiek – verwachten dat ze zal zegevieren. Iets waar ze het toch nog steeds moeilijk mee heeft, geeft ze grif toe. “Natuurlijk: iedereen verwacht nu van mij dat ik koersen win. Dat is niet zo vanzelfsprekend. Dat is een gevoel waar ik nog steeds niet prima mee kan omgaan (lacht). Een derde plaats is ‘maar’ een derde plaats. Ik leg mezelf ook druk op, hoor.”