Wout van Aert begint zaterdag aan zijn queeste in de Vuelta. Daar hoopt hij minstens één rit te winnen. Vrouwlief Sarah De Bie en kinderen Georges en Jerome zullen de eerste week aan de zijde van Wout staan.
Derde kinderwens
Georges is intussen al drie, en ook Jerome vierde onlangs reeds zijn eerste verjaardag. En hij stelt het geweldig, zo zegt Sarah in Het Laatste Nieuws. “Zijn eerste levensjaar is gelukkig ook goed verlopen. Ik heb opnieuw borstvoeding kunnen geven, mijn slaap was best wel oké. In die mate dat ik misschien wel nog een derde wou”, komt ze ook met een straffe onthulling.
Voor haar zou het dus kunnen, maar gezien de carrière van Wout lijkt dat nog niet voor meteen te zijn. “Daarvoor moet je met z’n tweeën zijn, hé. (lacht) Voor Wout is het goed zoals het nu is. In mijn hart is er nog plaats voor een derde, maar twee kindjes is op dit moment perfect.”
Te druk
Want het zal nu al bijzonder vermoeiend zijn om met twee kinderen steevast rond te lopen (op de koers). “Van de drie weken Tour heb ik er twee meegevolgd met de kinderen. Het is leuk, maar het is ook heel vermoeiend. Wout probeert me in zulke periodes wel steevast te ontlasten waar mogelijk.”
Bovendien is er ook de rust die Van Aert thuis nodig heeft als wielrenner. “Wout heeft zijn slaap heel hard nodig, anders heeft dat impact op zijn recuperatie. Ik sta dus altijd op. Maar gelukkig hebben we twee goede slapers”, klopt ze op tafel voor goed geluk.
Gebogen, maar niet gebroken
Intussen gaat het ook weer de goede kant op met de wielrenner Van Aert, na een zwaar voorjaar. Dat heeft toch zijn sporen nagelaten, zegt Sarah. “Wout blijft vooral altijd positief. Ik kijk daar zo hard naar op. Hij is mentaal supersterk, maar na die val was zijn bobijntje toch wel af.”
“Vooral thuis werd het confronterend. Hij kon zijn eigen kind maandenlang niet meer uit bed of bad halen door de rugpijn. Hoelang gaat de pijn deze keer weer duren? Die onzekerheid was misschien nog het ergste.” Is het dat allemaal nog wel waard?
Van Aert blijkt toch meer voorzichtigheid in te bouwen. “Ja, want de koers is ons leven. Maar die twijfel is er zeker geweest, ja. Wout is nu papa en dan zie je koers meer als je beroep. Je denkt meer na over wat de gevolgen hadden kunnen zijn. Die angst bij Georges nu. Wout ziet dat ook, hé. Zoiets wil je je kind niet aandoen natuurlijk.”
