Het wielerseizoen kent straks zijn absolute climax met het wereldkampioenschap, maar dat houdt ook meteen in dat de fietsen bijna terug op stal kunnen voor enkele maanden. Voor sommige renners zal dit – op professioneel niveau althans – ook permanent het geval zijn. Zo nemen we straks afscheid van niet minder dan zes absolute toppers.
Te beginnen uiteraard met onze eigen Philippe Gilbert. Op zijn 40ste vindt ‘Phil’ het welletjes geweest, en hangt dus straks de fiets aan de haak. Dat doet hij jammer genoeg niet met deelname aan het WK, maar krijgt hij wel zijn eigen wedstrijd die zal eindigen op de Cauberg in Valkenburg. De erelijst van Gilbert is eindeloos. Zo won hij onder meer de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix, Luik-Bastenaken-Luik, tweemaal de Ronde van Lombardije, viermaal de Amstel Gold Race én werd hij ook wereldkampioen in 2012.
Een eer die ook was weggelegd voor Alejandro Valverde. Hij werd in 2018 – toen al op zijn 38ste – nog wereldkampioen. Nu is de Spanjaard er 42 en gaat hij nu toch een punt achter zijn carrière zetten. Een carrière die net als bij Gilbert met een rijkelijk gevuld palmares kwam. Daarop staan naast viermaal Luik-Bastenaken-Luik en vijf Waalse Pijlen ook tal van ritoverwinningen in grote rondes. In 2009 werd Valverde ook eindwinnaar in de Vuelta.
Over naar de volgende grote kampioen dan die straks afscheid neemt: Vincenzo Nibali. De Italiaan is nog net iets jonger dan twee bovenstaande heren (38 jaar), maar acht de tijd toch rijp om te stoppen. Daarmee zwaaien we één van de laatste actieve renners uit die erin slaagde om alle drie de grote rondes te winnen. In 2014 was dat het geval met de Tour, in 2010 won hij al de Vuelta, en de Giro wist hij tweemaal op het hoogste schavotje te beëindigen (2013 en 2016). Die eindoverwinningen kwamen er ook met tal van ritzeges, en heeft Nibali voorts onder meer ook Milaan-Sanremo en tweemaal de Ronde van Lombardije op zijn palmares prijken.
Met Richie Porte zien we straks nog een andere ronderenner afstappen. Tot die felbegeerde winst in de Tour de France kwam het uiteindelijk nooit, maar ook het palmares van de Australiër mag er meer dan wezen. Zo heeft Porte tal van eindoverwinningen in kleinere rondes achter zijn naam staan, waaronder tweemaal Parijs-Nice en vorig jaar nog de Dauphiné.
Wie er enkele weken geleden al per direct stopte met koersen was Tom Dumoulin. Zo'n anderhalf geleden zette hij al even fiets aan kant, maar nu kapt hij er dus voorgoed mee. De Nederlander is wielermoe, maar kan hij wel terugkijken op een fantastische carrière. Dat met als hoogtepunt zijn eindzege in de Giro D'Italia van 2017. Datzelfde jaar werd hij ook wereldkampioen tijdrijden. Dumoulin werd daarnaast twee keer tweede in de Tour de France, en was hij in totaal ook goed voor negen ritoverwinningen in de drie grote rondes.
Tot slot werd deze week ook bekend dat ook dat Dumoulins landgenoot, Niki Terpstra, geen vervolg meer zal breien aan zijn actieve carrière. Ook de Nederlander telt inmiddels al 38 lentes. Voornamelijk onder de vleugels van Patrick Lefevere bij Quick-Step bleek Terpstra succesrijk. Zijn grootste overwinningen kwamen er in Parijs-Roubaix van 2013 en de Ronde van Vlaanderen in 2018.
Te beginnen uiteraard met onze eigen Philippe Gilbert. Op zijn 40ste vindt ‘Phil’ het welletjes geweest, en hangt dus straks de fiets aan de haak. Dat doet hij jammer genoeg niet met deelname aan het WK, maar krijgt hij wel zijn eigen wedstrijd die zal eindigen op de Cauberg in Valkenburg. De erelijst van Gilbert is eindeloos. Zo won hij onder meer de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix, Luik-Bastenaken-Luik, tweemaal de Ronde van Lombardije, viermaal de Amstel Gold Race én werd hij ook wereldkampioen in 2012.
Een eer die ook was weggelegd voor Alejandro Valverde. Hij werd in 2018 – toen al op zijn 38ste – nog wereldkampioen. Nu is de Spanjaard er 42 en gaat hij nu toch een punt achter zijn carrière zetten. Een carrière die net als bij Gilbert met een rijkelijk gevuld palmares kwam. Daarop staan naast viermaal Luik-Bastenaken-Luik en vijf Waalse Pijlen ook tal van ritoverwinningen in grote rondes. In 2009 werd Valverde ook eindwinnaar in de Vuelta.
Over naar de volgende grote kampioen dan die straks afscheid neemt: Vincenzo Nibali. De Italiaan is nog net iets jonger dan twee bovenstaande heren (38 jaar), maar acht de tijd toch rijp om te stoppen. Daarmee zwaaien we één van de laatste actieve renners uit die erin slaagde om alle drie de grote rondes te winnen. In 2014 was dat het geval met de Tour, in 2010 won hij al de Vuelta, en de Giro wist hij tweemaal op het hoogste schavotje te beëindigen (2013 en 2016). Die eindoverwinningen kwamen er ook met tal van ritzeges, en heeft Nibali voorts onder meer ook Milaan-Sanremo en tweemaal de Ronde van Lombardije op zijn palmares prijken.
Met Richie Porte zien we straks nog een andere ronderenner afstappen. Tot die felbegeerde winst in de Tour de France kwam het uiteindelijk nooit, maar ook het palmares van de Australiër mag er meer dan wezen. Zo heeft Porte tal van eindoverwinningen in kleinere rondes achter zijn naam staan, waaronder tweemaal Parijs-Nice en vorig jaar nog de Dauphiné.
Wie er enkele weken geleden al per direct stopte met koersen was Tom Dumoulin. Zo'n anderhalf geleden zette hij al even fiets aan kant, maar nu kapt hij er dus voorgoed mee. De Nederlander is wielermoe, maar kan hij wel terugkijken op een fantastische carrière. Dat met als hoogtepunt zijn eindzege in de Giro D'Italia van 2017. Datzelfde jaar werd hij ook wereldkampioen tijdrijden. Dumoulin werd daarnaast twee keer tweede in de Tour de France, en was hij in totaal ook goed voor negen ritoverwinningen in de drie grote rondes.
Tot slot werd deze week ook bekend dat ook dat Dumoulins landgenoot, Niki Terpstra, geen vervolg meer zal breien aan zijn actieve carrière. Ook de Nederlander telt inmiddels al 38 lentes. Voornamelijk onder de vleugels van Patrick Lefevere bij Quick-Step bleek Terpstra succesrijk. Zijn grootste overwinningen kwamen er in Parijs-Roubaix van 2013 en de Ronde van Vlaanderen in 2018.
