Met overwinningen in het WK veldrijden, Milaan-Sanremo en de E3 Saxo Classic is Mathieu van der Poel ook in 2025 alweer bezig aan een indrukwekkend seizoen. Zijn vader, Adrie van der Poel, zag het in Harelbeke allemaal gebeuren en deelde zijn analyse na afloop. "Deze generatie doet dingen die we al jaren niet gezien hebben."
De koers begon nochtans niet ideaal voor de wereldkampioen en zijn ploeggenoten van Alpecin-Deceuninck. Een valpartij na zeven kilometer dwong hen tot een achtervolging, maar het team bleef kalm en hield vast aan zijn plan. "Ze hebben gewoon hun ding gedaan: op kop rijden en kijken waar het schip strandt. Uiteindelijk hebben ze dat superknap gedaan," complimenteert Van der Poel senior de ploeg.
Krediet voor Van Aert
Op de Taaienberg was het Mathieu zelf die de koers in gang trok door Mads Pedersen te volgen. Samen met Filippo Ganna reden ze vooruit, tot de Oude Kwaremont waar de Nederlander zijn beslissende versnelling plaatste. "Het is indrukwekkend hoe hij er ieder jaar op de belangrijke momenten staat. Renners als Pedersen en Ganna achter je houden, dat is knap, zeker met die hoge snelheid in de eerste uren van de wedstrijd. Ik moet Wout (Van Aert) wel wat krediet geven, want hij komt natuurlijk net van die berg af. Vorig jaar had hij het ook moeilijk, maar werd hij nog wel vierde", analyseert Adrie.
Met de Ronde van Vlaanderen op komst is de grote vraag: hoe groot is de druk? Volgens zijn vader blijft dat beperkt. "Mathieu heeft al veel meer gewonnen dan hij ooit had gedacht. Als hij alles geeft en niet wint, kan hij daar vrede mee hebben. Hij kent zijn kwaliteiten, maar ook zijn beperkingen."
Ontspanning is daarbij cruciaal, merkt Adrie op. "Drie dagen voor Milaan-Sanremo ging hij nog een middagje golfen. Dat soort dingen helpen hem."
Motivatie
Een extra motivatie lijkt er dit jaar wel te zijn in de vorm van Tadej Pogacar. "Mathieu weet dat hij 110% moet zijn om hem te kloppen, en dat heeft hem uitgedaagd. Dat vindt hij ook leuk," stelt Van der Poel senior.
"Het respect tussen die jongens is ook mooi om te zien. In de wedstrijd zijn ze tegenstanders, maar na afloop is er altijd waardering voor elkaar."
Wat de rest van het voorjaar brengt, moet nog blijken, maar Adrie geniet met volle teugen. "Ik kijk soms met open mond: hoe doen ze dit? Natuurlijk is er veel veranderd in de sport, maar uiteindelijk moet je het iedere keer weer doen. En deze generatie blijft ons verbazen."
