Remco Evenepoel haalde verschroeiend uit in de olympische weg -en tijdrit. De tactiek van de 'Kannibaal van Schepdaal' is gekend, maar dat wil niet zeggen dat iedereen er fan van is.
Mathieu van der Poel wou tijdens de beklimming van Montmartre het verschil maken, maar kreeg meteen een vastberaden Wout van Aert in z'n wiel. Even later was het aan Remco Evenepoel, die uitpakte met een verschroeiende demarrage en meteen naar de kopgroep knalde.
De vluchters zagen hem niet graag komen, want Evenepoel reed hij één voor één aan flarden. Op 15 kilometer van de streep was ook Valentin Madouas, de laatste renner die nog kon aanklampen, eraan voor de moeite.
Anaconda
Het was die actie die José De Cauwer ertoe aanzette een nieuwe bijnaam voor Evenepoel het leven in te roepen: de anaconda. Evenepoel knijpt zijn tegenstanders, net als de grote wurgslang uit de Amazone, helemaal dood.
"Het past wel, maar ik vind het wel een slechte bijnaam", vindt Nathan Van Hooydonck in de podcast Derailleur. "Het past bij de tactiek van Evenepoel. Want zijn tactiek is eigenlijk geen tactiek. Hij kiest zijn moment en dat doet hij heel goed. Maar dan begint hij gewoon heel hard op kop te rijden."
Slechte tactiek
"Als je erover nadenkt, is dat altijd een slechte tactiek. Maar hij rijdt zó hard op kop dat hij de tegenstand gewoon versmacht. Madouas was derde in de Ronde en elfde in de Tour en is een enorm goede renner. En die wordt uit het wiel gereden. Dat gebeurt bij de junioren en de beloften, maar bij de profs..."
