Wout van Aert heeft zichzelf opgevolgd als winnaar van de E3 Saxo Classic! Hij haalde het in een sprint met Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar, na een waanzinnig spannende koers.
In het eerste uur werd een gemiddelde snelheid van maar liefst 47 km/h gehaald! Toch ging het voor vijf vroege vluchters niet snel genoeg. Ze kregen een maximale voorsprong van drie minuten. Bij de start in Harelbeke leek het nog een heroïsche editie in regen en wind te worden. Tijdens de koers bleek van dat voorspelde 'flandrien weer' geen sprake.
TAAIENBERG
In de aanloop naar de Taaienberg werd het tempo stevig opgevoerd. Wout van Aert en Mathieu van der Poel vatten vooraan post, samen het hun ploegmakkers. Ook Kasper Asgreen nam plaats op de eerste rij, terwijl Tadej Pogacar achteraan in het pak verzeild raakte. De mannen van INEOS Grenadiers waren eveneens nergens te bespeuren.
De koers brak traditioneel open op de Taaienberg, waar sinds kort een standbeeld van Tom Boonen zijn benen staat. Mathieu van der Poel gooide een eerste bommetje met een verschroeiende demarrage aan de voet. Hij greep de vroege vluchters en kreeg Wout van Aert mee in het wiel. Tadej Pogacar had de boot gemist.
ELITEGROEPJE
De knaldrang van Mathieu van der Poel op de Taaienberg had voor heel wat schade gezorgd in het peloton, dat gereduceerd werd tot een select groepje eliterenners van zo'n 20 man sterk. De belangrijkste namen: Van der Poel, Van Aert, Pogacar, Mohoric, Asgreen, Pedersen en Küng. Alaphilippe, Girmay en Ganna waren drie opvallende afwezigen.
Mohoric, Kragh Andersen en Van Hooydonck werkten zich op 64 kilometer van de finish los uit de kopgroep. Het verhaal van het trio koplopers was al snel over toen Van der Poel op de Stationsberg voor een tweede keer ten aanval trok, wederom met Wout Van Aert in zijn wiel. Pogacar verbeet de pijn maar kon nog net aansluiten bij de twee kemphanen. Het groepje met de drie topfavorieten, smolt samen met het trio Mohoric, Kragh Andersen en Van Hooydonck. In de achtervolging kwam Dylan van Baarle ten val.
Op 50 kilometer van de aankomst hadden de zes koplopers al een kloof van 40 seconden geslagen. De koers was gereden, de winnaar zat vooraan.
PATERBERG + KWAREMONT
Pogacar nam de koppositie in op de Paterberg. Onder het beulswerk van de Sloveen, moesten Kragh Anderson en Van Hooydonck lossen. De grote drie en Mohoric trokken met z'n vieren de finale in!
In aanloop naar de Oude Kwaremont kwamen Kragh Andersen en Van Hooydonck dan toch weer aansluiten. Op de Kwaremont kregen we een identiek scenario als op de Paterberg. Pogacar ging hard op de trappers staan, Mohoric en Van Hooydonck losten, maar ook Van Aert kreeg het moeilijk en moest een gaatje laten! Op het vlakkere gedeelte van de iconische heuvel slaagde Van Aert erin om terug aan te sluiten, onder luid gejuich van het publiek. Vlak voor de top werden de drie even opgehouden door een moto die ten val kwam.
FINALE
Na alle geweld op de Taaienberg, de Paterberg en de Kwaremont, besloten de drie om het in de finale wat rustiger aan te doen. Van der Poel en Pogacar hadden zelfs tijd om wat te keuvelen met elkaar. De kloof met de achtervolgende groep bouwden ze wel gestaag uit tot anderhalve minuut.
Op drie kilometer van de aankomst probeerde Pogacar met een aanval een sprint te vermijden, maar hij geraakte niet weg. Op één kilometer van de finish probeerde de Sloveen het opnieuw, wederom zonder succes.
De zege werd dan maar uitgevochten in een epische titanensprint. Van Aert liet zich niet opnieuw ringeloren zoals op het WK veldrijden en sprintte naar zijn tweede zege in de E3 Saxo Classic, voor Van der Poel en Pogacar.
