Dit seizoen kregen we een heel nieuwe versie van Remco Evenepoel te zien. Hard met een fiets rijden kon hij nog steeds – met de gekende triomfen tot gevolg – maar ook mentaal waren er duidelijk de nodige stappen gezet. Een vaststelling die al talloze keren werd gedaan door menig wielerkenner.
Van Michel Wuyts tot Eddy Merckx, of van eigen ploegbaas Patrick Lefevere tot vader Patrick Evenepoel, ook zij zagen dat Evenepoel rust in zijn hoofd heeft gevonden. Hij heeft dan ook een hele metamorfose ondergaan in zijn gedrag, zoals wielerkijkend Vlaanderen ook heeft kunnen zien. Maar het wordt pas echt duidend als er enkele voorbeelden worden gegeven uit het verleden, zoals die nu in Sport/Wielermagazine staan te lezen.
Al in het vroege stadium van zijn wielercarrière bleek Evenepoel een kort lontje te hebben, maar na zijn bewuste valpartij in Lombardije werd het pas echt penibel. “Tijdens zijn revalidatie steeg het ontploffingsgevaar nog meer. Zeker omdat hij het gevoel had dat hij alle controle over zijn lichaam en carrière kwijt was. Frustratie die hij botvierde op zijn ouders en vriendin. Of op glazen ketchupflessen en op vazen, die in duizend scherven uiteenspatten op de vloer. Of op bidons die hij tijdens een dernytraining naar zijn vaders hoofd smeet, omdat die te snel of te traag reed.”
KORTE LONTJES
Voornamelijk met zijn vader botste het naar verluidt geregeld, en beseft Evenepoel nu ook dat hij hierin te ver is gegaan. “Zeker met Patrick, die naar eigen zeggen zelf een kort lontje heeft, botste het vaak. Terwijl moeder Agna zich als de corrigerende ouder opwierp en zoonlief bij een nakende ontploffing probeerde te ontmijnen. Remco besefte later zelf ook dat hij zo zijn ouders pijn had gedaan.”
Van Michel Wuyts tot Eddy Merckx, of van eigen ploegbaas Patrick Lefevere tot vader Patrick Evenepoel, ook zij zagen dat Evenepoel rust in zijn hoofd heeft gevonden. Hij heeft dan ook een hele metamorfose ondergaan in zijn gedrag, zoals wielerkijkend Vlaanderen ook heeft kunnen zien. Maar het wordt pas echt duidend als er enkele voorbeelden worden gegeven uit het verleden, zoals die nu in Sport/Wielermagazine staan te lezen.
Al in het vroege stadium van zijn wielercarrière bleek Evenepoel een kort lontje te hebben, maar na zijn bewuste valpartij in Lombardije werd het pas echt penibel. “Tijdens zijn revalidatie steeg het ontploffingsgevaar nog meer. Zeker omdat hij het gevoel had dat hij alle controle over zijn lichaam en carrière kwijt was. Frustratie die hij botvierde op zijn ouders en vriendin. Of op glazen ketchupflessen en op vazen, die in duizend scherven uiteenspatten op de vloer. Of op bidons die hij tijdens een dernytraining naar zijn vaders hoofd smeet, omdat die te snel of te traag reed.”
KORTE LONTJES
Voornamelijk met zijn vader botste het naar verluidt geregeld, en beseft Evenepoel nu ook dat hij hierin te ver is gegaan. “Zeker met Patrick, die naar eigen zeggen zelf een kort lontje heeft, botste het vaak. Terwijl moeder Agna zich als de corrigerende ouder opwierp en zoonlief bij een nakende ontploffing probeerde te ontmijnen. Remco besefte later zelf ook dat hij zo zijn ouders pijn had gedaan.”
