De Giro d'Italia van 2023 belooft een absoluut spektakelstuk te worden. Een kolfje naar de hand van Vuelta-winnaar en wereldkampioen Remco Evenepoel? Laten we je snel door het parcours heen loodsen!
In het Teatro Lirico van Milaan werd deze namiddag het parcours van de 106e editie van de Giro d'Italia voorgesteld. En het is een editie om duimen en vingers bij af te likken. Ieder type renner krijgt wat naar zijn goesting. Hoe het er allemaal uitziet?
GRANDE PARTENZA
De Giro heeft voor het vertrek van haar 106e uitgave na het uitstapje richting Hongarije dit jaar, in 2023 weer gewoon de eigen landschappen verkozen. De regio Abruzzen verwelkomt de Giro, met een individuele tijdrit van 18,4 kilometer lang van Fossacesia Marina naar Ortona, langs de Adriatische kust. Na twee vlakke ritten volgt in de vierde etappe de eerste test in het middengebergte.
Richting Lago Laceno moet namelijk de Colle Molella worden beklommen, waarna nog een aantal kilometers richting de finishplaats af te leggen zijn. In 2012 ontbond pocketklimmer Domenico Pozzovivo op deze klim zijn duivels, om later zijn eerste en enige Giro-ritwinst te pakken.
De twee dagen hierna zullen vooral voor het Italiaanse toerisme een aangename reclamespot vormen. De Amalfi-kust zal veelvuldig in beeld komen, om pas in de zevende rit plaats te maken voor een eerste aankomst bergop. De Gran Sasso d'Italia, ook wel Campo Imperatore genoemd, maakt na vijf jaar zijn terugkeer in de Giro. In 2018 won Simon Yates.
PITTIG MIDDENRIF
Met die zevende etappe zijn we weer in de Abruzzen aanbeland, na eerst richting het zuiden te hebben getrokken. Vervolgens gaat het verder naar het noorden met een vlakke rit, om daags voor de eerste rustdag een tweede klokproef af te leggen; tussen Savignano sul Rubicone en Cesena worden dik 33 kilometer tegen de klok afgelegd.
Na de rustdag volgen eerst twee vlakke ritten om de oversteek naar Noord-Italië definitief te maken. In de twaalfde etappe is het dan tijd om weer wat hoogtemeters mee te pakken, de Colle Braida zal in de lokale ronde rond finishplaats Rivoli zorgen voor veel rumoer in het peloton. Het echte vuurwerk moet dan nog volgen.
In de dertiende rit moet het peloton namelijk voor het eerst meer dan 5.000 hoogtemeters overbruggen. Op weg naar de Zwitserse finishplaats Crans Montana (bekend van de Ronde van Zwitserland) moeten de renners over de Col du Grand Saint-Bernard en de Croix de Coeur. De dag erop wordt weer koers gezet richting Italië en vormt enkel de Simplonpass een hindernis op weg naar wellicht weer een sprint.
Voor de laatste rustdag eert de Giro-organisatie nog maar eens de Ronde van Lombardije, zoals de laatste jaren vaker gebeurde. Richting aankomstplaats Bergamo wordt met name de finale van de door Esteban Chaves gewonnen 2016-editie herhaald, waarin de Passo Selvino een grote rol speelde.
SPECTACULAIRE SLOTWEEK
Zoals vaker, ligt het zwaartepunt van de Giro d'Italia ook in 2023 natuurlijk in de slotweek. Alleen de allerbeste klimmers zullen uitkijken naar deze week, want de hoogtemeters stapelen zich op. De eerste dag na de tweede giorno di riposo krijgen de renners een aankomst bergop op de Monte Bondone voor hun kiezen. Hier kwam het Giro-peloton voor het laatst in 2006, toen Ivan Basso flink uitpakte.
Vervolgens zoekt het peloton de Venetiaanse rivièra op met een aankomst in vakantieoord Caorle. Wat dan volgt, is een bergachtig trio. In rit 18 gaan de renners namelijk op weg naar Val di Zoldo (Zoldo Alto), waar in 2005 een van de meest memorabele Giro-gevechten ooit plaats vond met voornamelijk een waanzinnig goed dalende Paolo Savoldelli.
De negentiende etappe is de absolute koninginnenrit van de aankomende Giro. 5.400 hoogtemeters, 5 monstercols: dit wordt een absoluut meesterwerk, met ook het nodige oog voor nostalgie. Tre Cime di Lavaredo is het decor van aankomst, waar Eddy Merckx in 1968 zijn eerste Giro-winst in de verf zette, in 2007 een legendarisch moment plaats vond tussen Julio Alberto Pérez Cuapio, Riccardo Riccò en de duivel Didi Senf én in 2013 Vincenzo Nibali in de sneeuw in de roze trui won. Alle ingrediënten voor een klapstuk zijn aanwezig.
Nog meer tijdritkilometers? Jazeker! De voorlaatste rit is een tijdrit. Alleen is het echter geen vlakke tijdrit zoals de eerste twee. In 18 kilometer worden 1.000 hoogtemeters overbrugd, want de Monte Lussari wacht als slotstuk bergop in deze Giro d'Italia. Absurde percentages en geitenpaden liggen in het verschiet.
Vervolgens pakt het peloton en masse het vliegtuig richting Rome. Daar vind de slotrit plaats, die naar alle waarschijnlijkheid zal uitdraaien op een massasprint. De Giro d'Italia van 2023 vindt plaats van zaterdag 6 mei tot en met zondag 28 mei. Een overzicht:
6 mei | Etappe 1: Fossacesia Marina-Ortona (18,4 km, individuele tijdrit) 7 mei | Etappe 2: Teramo-San Salvo (204 km, vlakke rit) 8 mei | Etappe 3: Vasto-Melfi (210 km, vlakke rit) 9 mei | Etappe 4: Venosa-Lago Laceno (184 km, heuvelachtige rit) 10 mei | Etappe 5: Atripalda-Salerno (172 km, heuvelachtige rit) 11 mei | Etappe 6: Napoli-Napoli (156 km, heuvelachtige rit) 12 mei | Etappe 7: Capua-Gran Sasso d'Italia/Campo Imperatore (218 km, aankomst bergop) 13 mei | Etappe 8: Terni-Fossombrone (207 km, vlakke rit) 14 mei | Etappe 9: Savignano sul Rubicone-Cesena (33,6 km, individuele tijdrit) 15 mei | Rustdag 16 mei | Etappe 10: Scandiano-Viareggio (190 km, vlakke rit) 17 mei | Etappe 11: Camaiore-Tortona (218 km, vlakke rit) 18 mei | Etappe 12: Bra-Rivoli (179 km, heuvelachtige rit) 19 mei | Etappe 13: Borgofranco d'Ivrea-Crans Montana (208 km, aankomst bergop) 20 mei | Etappe 14: Sierre-Cassano Magnago (194 km, overgangsrit) 21 mei | Etappe 15: Seregno-Bergamo (191 km, heuvelachtige rit) 22 mei | Rustdag 23 mei | Etappe 16: Sabbio Chiese-Monte Bondone (198 km, aankomst bergop) 24 mei | Etappe 17: Pergine Valsugana-Caorle (192 km, vlakke rit) 25 mei | Etappe 18: Oderzo-Val di Zoldo/Zoldo Alto (160 km, aankomst bergop) 26 mei | Etappe 19: Longarone-Tre Cime di Lavaredo (182 km, aankomst bergop) 27 mei | Etappe 20: Tarvisio-Monte Lussari (18,6 km, individuele klimtijdrit) 28 mei | Etappe 21: Roma-Roma (115 km, vlakke rit)
GRANDE PARTENZA
De Giro heeft voor het vertrek van haar 106e uitgave na het uitstapje richting Hongarije dit jaar, in 2023 weer gewoon de eigen landschappen verkozen. De regio Abruzzen verwelkomt de Giro, met een individuele tijdrit van 18,4 kilometer lang van Fossacesia Marina naar Ortona, langs de Adriatische kust. Na twee vlakke ritten volgt in de vierde etappe de eerste test in het middengebergte.
Richting Lago Laceno moet namelijk de Colle Molella worden beklommen, waarna nog een aantal kilometers richting de finishplaats af te leggen zijn. In 2012 ontbond pocketklimmer Domenico Pozzovivo op deze klim zijn duivels, om later zijn eerste en enige Giro-ritwinst te pakken.
De twee dagen hierna zullen vooral voor het Italiaanse toerisme een aangename reclamespot vormen. De Amalfi-kust zal veelvuldig in beeld komen, om pas in de zevende rit plaats te maken voor een eerste aankomst bergop. De Gran Sasso d'Italia, ook wel Campo Imperatore genoemd, maakt na vijf jaar zijn terugkeer in de Giro. In 2018 won Simon Yates.
PITTIG MIDDENRIF
Met die zevende etappe zijn we weer in de Abruzzen aanbeland, na eerst richting het zuiden te hebben getrokken. Vervolgens gaat het verder naar het noorden met een vlakke rit, om daags voor de eerste rustdag een tweede klokproef af te leggen; tussen Savignano sul Rubicone en Cesena worden dik 33 kilometer tegen de klok afgelegd.
Na de rustdag volgen eerst twee vlakke ritten om de oversteek naar Noord-Italië definitief te maken. In de twaalfde etappe is het dan tijd om weer wat hoogtemeters mee te pakken, de Colle Braida zal in de lokale ronde rond finishplaats Rivoli zorgen voor veel rumoer in het peloton. Het echte vuurwerk moet dan nog volgen.
In de dertiende rit moet het peloton namelijk voor het eerst meer dan 5.000 hoogtemeters overbruggen. Op weg naar de Zwitserse finishplaats Crans Montana (bekend van de Ronde van Zwitserland) moeten de renners over de Col du Grand Saint-Bernard en de Croix de Coeur. De dag erop wordt weer koers gezet richting Italië en vormt enkel de Simplonpass een hindernis op weg naar wellicht weer een sprint.
Voor de laatste rustdag eert de Giro-organisatie nog maar eens de Ronde van Lombardije, zoals de laatste jaren vaker gebeurde. Richting aankomstplaats Bergamo wordt met name de finale van de door Esteban Chaves gewonnen 2016-editie herhaald, waarin de Passo Selvino een grote rol speelde.
SPECTACULAIRE SLOTWEEK
Zoals vaker, ligt het zwaartepunt van de Giro d'Italia ook in 2023 natuurlijk in de slotweek. Alleen de allerbeste klimmers zullen uitkijken naar deze week, want de hoogtemeters stapelen zich op. De eerste dag na de tweede giorno di riposo krijgen de renners een aankomst bergop op de Monte Bondone voor hun kiezen. Hier kwam het Giro-peloton voor het laatst in 2006, toen Ivan Basso flink uitpakte.
Vervolgens zoekt het peloton de Venetiaanse rivièra op met een aankomst in vakantieoord Caorle. Wat dan volgt, is een bergachtig trio. In rit 18 gaan de renners namelijk op weg naar Val di Zoldo (Zoldo Alto), waar in 2005 een van de meest memorabele Giro-gevechten ooit plaats vond met voornamelijk een waanzinnig goed dalende Paolo Savoldelli.
De negentiende etappe is de absolute koninginnenrit van de aankomende Giro. 5.400 hoogtemeters, 5 monstercols: dit wordt een absoluut meesterwerk, met ook het nodige oog voor nostalgie. Tre Cime di Lavaredo is het decor van aankomst, waar Eddy Merckx in 1968 zijn eerste Giro-winst in de verf zette, in 2007 een legendarisch moment plaats vond tussen Julio Alberto Pérez Cuapio, Riccardo Riccò en de duivel Didi Senf én in 2013 Vincenzo Nibali in de sneeuw in de roze trui won. Alle ingrediënten voor een klapstuk zijn aanwezig.
Nog meer tijdritkilometers? Jazeker! De voorlaatste rit is een tijdrit. Alleen is het echter geen vlakke tijdrit zoals de eerste twee. In 18 kilometer worden 1.000 hoogtemeters overbrugd, want de Monte Lussari wacht als slotstuk bergop in deze Giro d'Italia. Absurde percentages en geitenpaden liggen in het verschiet.
Vervolgens pakt het peloton en masse het vliegtuig richting Rome. Daar vind de slotrit plaats, die naar alle waarschijnlijkheid zal uitdraaien op een massasprint. De Giro d'Italia van 2023 vindt plaats van zaterdag 6 mei tot en met zondag 28 mei. Een overzicht:
6 mei | Etappe 1: Fossacesia Marina-Ortona (18,4 km, individuele tijdrit) 7 mei | Etappe 2: Teramo-San Salvo (204 km, vlakke rit) 8 mei | Etappe 3: Vasto-Melfi (210 km, vlakke rit) 9 mei | Etappe 4: Venosa-Lago Laceno (184 km, heuvelachtige rit) 10 mei | Etappe 5: Atripalda-Salerno (172 km, heuvelachtige rit) 11 mei | Etappe 6: Napoli-Napoli (156 km, heuvelachtige rit) 12 mei | Etappe 7: Capua-Gran Sasso d'Italia/Campo Imperatore (218 km, aankomst bergop) 13 mei | Etappe 8: Terni-Fossombrone (207 km, vlakke rit) 14 mei | Etappe 9: Savignano sul Rubicone-Cesena (33,6 km, individuele tijdrit) 15 mei | Rustdag 16 mei | Etappe 10: Scandiano-Viareggio (190 km, vlakke rit) 17 mei | Etappe 11: Camaiore-Tortona (218 km, vlakke rit) 18 mei | Etappe 12: Bra-Rivoli (179 km, heuvelachtige rit) 19 mei | Etappe 13: Borgofranco d'Ivrea-Crans Montana (208 km, aankomst bergop) 20 mei | Etappe 14: Sierre-Cassano Magnago (194 km, overgangsrit) 21 mei | Etappe 15: Seregno-Bergamo (191 km, heuvelachtige rit) 22 mei | Rustdag 23 mei | Etappe 16: Sabbio Chiese-Monte Bondone (198 km, aankomst bergop) 24 mei | Etappe 17: Pergine Valsugana-Caorle (192 km, vlakke rit) 25 mei | Etappe 18: Oderzo-Val di Zoldo/Zoldo Alto (160 km, aankomst bergop) 26 mei | Etappe 19: Longarone-Tre Cime di Lavaredo (182 km, aankomst bergop) 27 mei | Etappe 20: Tarvisio-Monte Lussari (18,6 km, individuele klimtijdrit) 28 mei | Etappe 21: Roma-Roma (115 km, vlakke rit)
