Wat een geweldig koersweekend hebben we alweer achter de rug. De E3 Saxo Bank Classic werd een strijd tussen de grote titanen, terwijl één van de drie grootheden de koers volledig naar zijn hand zette in Gent-Wevelgem. Winnen deed hij daar in tegenstelling tot twee dagen eerder evenwel niét en dat zorgde toch voor de nodige consternatie.
(Niet zo) gulzige Wout
Dat is dan niet verwonderlijk ook meteen ons eerste verhaal achteraf. Zo koos Wout van Aert er immers voor om Gent-Wevelgem aan ploegmakker Christophe Laporte te schenken. Absoluut een mooi gebaar naar zijn ploegmakker toe, maar dat deze actie voor controverse zorgt hoeft dan ook weer niet te verbazen. Een koers van de grootheid Gent-Wevelgem, op Vlaamse bodem met duizenden Van Aert-fans langs de kant en duidelijk de sterkste man in koers zijn: het is vooral teleurstelling die klinkt bij iedereen die Wout lief heeft. Want hoewel ook Laporte sterk voor de dag kwam, verdiende hun kampioen en niemand anders de zege. Zelfs de Fransman gaf achteraf ruiterlijk toe dat hij niet de sterkste man in koers was.
Nu, we snappen de keuze van Van Aert wel en hebben er veel respect voor - het kan hem ook nog erg ten goede komen in De Ronde en Roubaix - maar mocht het zijn dat de Belgische trots twee dagen eerder al mocht zegevieren was dat gulle cadeau geen waar geweest. De Kempenaar was vrijdag immers ook al de sterkste in de E3, al was het in dat geval enkel in de uitslag. Onderweg had Van Aert het enkele keren moeilijk om Pogacar en Van der Poel te volgen, die duidelijk de betere waren op de hellingen. Van Aert kon zijn wagonnetje net op tijd terug aanhaken en knalde in de sprint overtuigend naar zijn tweede opeenvolgende winst in Harelbeke.
Alweer dramatisch Quick-Step
Tja, het is eigenlijk maar de vraag of we dit nog zo zeer moeten benadrukken. De troepen van Soudal Quick-Step komen al twee jaar tekort in de echt grote klassiekers, punt. Vorig jaar was er nog flink wat pech mee gemoeid met voornamelijk Julian Alaphilippe die zijn portie tegenslag kende, dit seizoen worden ze er gewoon vierkant uitgereden. Dat was opnieuw het geval in de E3 en in Gent-Wevelgem. Op de belangrijke momenten zijn ze niet daar en moeten ze tegen beter weten in de zaken gaan rechtzetten. Tegen mannen als Van Aert, Pogacar of Van der Poel is dat onbegonnen werk.
Alaphilippe hebben we in Harelbeke niet gezien en reed uiteindelijk de wedstrijd zelfs niet uit. Kasper Asgreen stak in de twee koersen zijn neus aan het venster, maar kwam nooit in aanmerking om mee te doen voor zelfs nog maar een mooie ereplaats. Die zat er überhaupt niet in voor Soudal Quick-Step dit weekend. Of ze moesten tevreden zijn met een 16de plaats voor Yves Lampaert in de E3 en een 14de stek voor Tim Merlier in Wevelgem. En we mogen veronderstellen dat dit niet het geval is.
Reïncarnatie Vanmarcke
Dan maar naar wat positief nieuws van dit weekend en eigenlijk al van zowat het hele voorjaar. Sep Vanmarcke geniet met volle teugen op de fiets en kan op zijn 34ste en na heel veel blessureleed en pech zowaar mee met de (tweede) beste. Ook voor hem staat het gekende supertrio meer dan een trapje hoger, maar voor het overige hoeft Vanmarcke maar weinig onder te doen. Helemaal niet zelfs, getuige zijn mooie derde plaats in Gent-Wevelgem. En of hij er tevreden mee was. Begrijpelijk ook en het is hem van harte gegund. Zoals gezegd liet hij ook de voorbije weken al zien in goede conditie te steken. Wie weet levert het hem een mooie ere- of zelfs podiumplaats op in de Ronde van Vlaanderen komende zondag. Hijzelf droomt er alvast luidop van.
(Niet zo) gulzige Wout
Dat is dan niet verwonderlijk ook meteen ons eerste verhaal achteraf. Zo koos Wout van Aert er immers voor om Gent-Wevelgem aan ploegmakker Christophe Laporte te schenken. Absoluut een mooi gebaar naar zijn ploegmakker toe, maar dat deze actie voor controverse zorgt hoeft dan ook weer niet te verbazen. Een koers van de grootheid Gent-Wevelgem, op Vlaamse bodem met duizenden Van Aert-fans langs de kant en duidelijk de sterkste man in koers zijn: het is vooral teleurstelling die klinkt bij iedereen die Wout lief heeft. Want hoewel ook Laporte sterk voor de dag kwam, verdiende hun kampioen en niemand anders de zege. Zelfs de Fransman gaf achteraf ruiterlijk toe dat hij niet de sterkste man in koers was.
Nu, we snappen de keuze van Van Aert wel en hebben er veel respect voor - het kan hem ook nog erg ten goede komen in De Ronde en Roubaix - maar mocht het zijn dat de Belgische trots twee dagen eerder al mocht zegevieren was dat gulle cadeau geen waar geweest. De Kempenaar was vrijdag immers ook al de sterkste in de E3, al was het in dat geval enkel in de uitslag. Onderweg had Van Aert het enkele keren moeilijk om Pogacar en Van der Poel te volgen, die duidelijk de betere waren op de hellingen. Van Aert kon zijn wagonnetje net op tijd terug aanhaken en knalde in de sprint overtuigend naar zijn tweede opeenvolgende winst in Harelbeke.
Alweer dramatisch Quick-Step
Tja, het is eigenlijk maar de vraag of we dit nog zo zeer moeten benadrukken. De troepen van Soudal Quick-Step komen al twee jaar tekort in de echt grote klassiekers, punt. Vorig jaar was er nog flink wat pech mee gemoeid met voornamelijk Julian Alaphilippe die zijn portie tegenslag kende, dit seizoen worden ze er gewoon vierkant uitgereden. Dat was opnieuw het geval in de E3 en in Gent-Wevelgem. Op de belangrijke momenten zijn ze niet daar en moeten ze tegen beter weten in de zaken gaan rechtzetten. Tegen mannen als Van Aert, Pogacar of Van der Poel is dat onbegonnen werk.
Alaphilippe hebben we in Harelbeke niet gezien en reed uiteindelijk de wedstrijd zelfs niet uit. Kasper Asgreen stak in de twee koersen zijn neus aan het venster, maar kwam nooit in aanmerking om mee te doen voor zelfs nog maar een mooie ereplaats. Die zat er überhaupt niet in voor Soudal Quick-Step dit weekend. Of ze moesten tevreden zijn met een 16de plaats voor Yves Lampaert in de E3 en een 14de stek voor Tim Merlier in Wevelgem. En we mogen veronderstellen dat dit niet het geval is.
Reïncarnatie Vanmarcke
Dan maar naar wat positief nieuws van dit weekend en eigenlijk al van zowat het hele voorjaar. Sep Vanmarcke geniet met volle teugen op de fiets en kan op zijn 34ste en na heel veel blessureleed en pech zowaar mee met de (tweede) beste. Ook voor hem staat het gekende supertrio meer dan een trapje hoger, maar voor het overige hoeft Vanmarcke maar weinig onder te doen. Helemaal niet zelfs, getuige zijn mooie derde plaats in Gent-Wevelgem. En of hij er tevreden mee was. Begrijpelijk ook en het is hem van harte gegund. Zoals gezegd liet hij ook de voorbije weken al zien in goede conditie te steken. Wie weet levert het hem een mooie ere- of zelfs podiumplaats op in de Ronde van Vlaanderen komende zondag. Hijzelf droomt er alvast luidop van.
