Er stond geen alweer geen maat – en dat mag gerust als understatement gelden – op Tadej Pogacar in Strade Bianche. Op 81 kilometer van de streep trok de Sloveen ervandoor, met het intussen gekende resultaat.
Nochtans was die lange solo niet gepland. Maar Pogacar zag de noodzaak.“Op de Monte Sante Marie zag ik dat er nog maar twintig renners overgebleven waren, dus besloot ik om aan te vallen. Ik moest daar het verschil maken, want anders ging het heel moeilijk worden om alleen weg te rijden. Toen ik zag dat ik een gat had, besloot ik om meteen solo tot het einde te gaan”, klinkt het vanzelfsprekend.
Maar Pogacar bouwde zijn voorsprong gestaag uit, en kon dan ook kilometers lang genieten. “De sfeer was ongelooflijk. Ik heb nog nooit zoveel supporters gezien in een Italiaanse koers. Het was echt een geweldige ervaring. Het was echt helemaal anders dan alleen te rijden op training, want ik herkende ook vele vrienden uit Slovenië. Ik hou van Italië, want je kan hier geweldig koersen en er wordt heerlijke pasta en pizza gemaakt”, komt hij nog met complimenten richting Italië.
Met dank aan Urska
Tot slot had Pogacar ook nog heel wat lieve woorden veil voor zijn vriendin, Urska Zigart. Volgens hem de grote drijfveer achter zijn vele successen. “Ze is echt een grote factor in dit succesverhaal, groter dan ik zelf wil en kan toegeven”, aldus Pogi.
“Zonder haar was ik niet in staat om te doen wat ik nu doe. Ze maakt mijn leven makkelijker op de fiets, want ze is ook prof en ze begrijpt wat ik doe en hoeveel werk ik erin steek. Som zet ze haar eigen doelen op zij om mij te steunen. Die steun probeer ik haar terug te geven.”
