Op de slotklim werd Evenepoel nog enkele keren onder vuur genomen door zijn dichtste achtervolger in het algemene klassement, Enric Mas. Aanvallen die niet veel om het lijf leken te hebben. "Toch was het niet zo eenvoudig om hem te volgen", zei Evenepoel daar achteraf echter over. “Toch twee serieuze prikken. Vooral die eerste, waarna ik toch verrast was dat we ineens met twee weg waren.”
En met die eerste aanval dwong Mas zijn concurrent tot iets wat hij eigenlijk niet gepland had. “Ik had mezelf beloofd om niet op kop te komen, maar Mas vertraagde zoveel, dat het ineens wel het geval was. Dat was niet de bedoeling. Mas wou vandaag vooral zien hoe mijn benen reageerden, denk ik. Maar ik heb telkens heel goed geantwoord", zo kon Sporza noteren.
BENEN ZIJN GOED
Maar ondanks het feit dat het dan best nog wel een stevige finale werd, lijkt Evenepoel toch nog steeds over goede benen te beschikken. Iets wat hij zelf ook aangaf. "De stijgingspercentages waren toch redelijk hoog. Het was een moeilijke aankomst. Het was de eerste keer klimmen na de Sierra Nevada en mijn benen waren beter dan in het weekend."