Het einde van een tijdperk. Sanne Cant, de beste Belgische crosster ooit, hing zondag na de Sluitingsprijs in Oostmalle de fiets letterlijk en figuurlijk aan de haak. Toch verliep haar afscheid niet zoals verwacht.
Cant slaagde er net niet in om op het podium te eindigen in Oostmalle. De Belgische hield zowel Julie Brouwers als Denise Betsema af in de eindsprint, maar moest wel haar meerdere erkennen in de Franse Hélène Clauzel. En dat deed duidelijk pijn.
Spijt
"Het was in de laatste ronde speculeren op de sprint, waardoor we besloten niet vol te rijden", klonk het achteraf bij Sporza. "Daar heb ik nu wel wat spijt van. In de finale zag ik Betsema komen, maar ik wist niet dat ze niet alleen was. Hij het opdraaien keek achterom en zag ik haar in het wiel bij Julie."
"Ik ging de sprint aan en er zat nog wat op. Toen ik omkeek, zag ik dat ik meters voorsprong had, maar Clauzel was ook aangesloten. Dat had ik helemaal gemist, daarom was het wel echt vloeken", lachtte de vijftienvoudige Belgisch kampioene groen.
Cant mocht uiteindelijk toch mee op het podium en werd gehuldigd voor haar roemrijke carrière. "Ik besef het niet, eerlijk gezegd. Ik dacht dat ik overmand ging worden door emoties, maar omdat het spannend was, bleef ik bezig met de wedstrijd. Straks gaat het nog wel binnenkomen…"
Wat een palmares
Cant blikte ook nog eens terug op haar allermooiste momenten. "Ik denk de derde plek op het WK veldrijden in Koksijde, toen het begonnen is, een van de mooiste momenten is geweest. Al het publiek langs de kant, dat was immens."
"Maar die drie wereldtitels waren ook top. Er waren zoveel mooie momenten. Ik kan er niet één zeggen… Die regenboogtruien zijn ingekaderd en hangen boven de zetel. Vandaag (zondag, red.) volgt nog een goed feestje, daar kijk ik naar uit. Daarna is wat rust nemen en orde op zaken stellen. Ik wil eerst mijn lichaam rust geven na 15 of 20 jaar topsport."
