In tegenstelling tot wat je misschien zou denken is het vrouwenwielrennen al eeuwenoud. Reeds in de 19de eeuw werden er immers al wedstrijden voor dames georganiseerd. Het is dan ook best schrijnend om te constateren dat de sport eigenlijk pas de laatste jaren aux sérieux wordt genomen.
150 jaar verloren
Het hoeft niet te verbazen dat de oorsprong van het vrouwenwielrennen in Frankrijk valt te zoeken. Dat was immers ook het bij de mannen het geval. Het Park de Saint-Cloud was het decor voor de eerste wielerwedstrijd ooit in 1868. Wat wel opzienbarend te benoemen valt is dat de wielersport ook toen al geliefd en beoefend werd door vrouwen.
Een eerste echte Tour de France kwam er voor hen evenwel pas in 1984 (!). Dat terwijl die voor de mannen al zijn ontstaan kende in 1903. Tevens betekende dit in de jaren 80 ook niet meteen de kickstart van het vrouwenwielrennen. Integendeel. Ze verdween zelfs even weer tussen 2009 en 2014. Vanaf dan volgde ook slechts een eendagswedstrijd om er pas in 2022 opnieuw een rittenkoers van te maken.
Intussen waren er uiteraard wel al de nodige klassiekers voor vrouwen. De Ronde van Vlaanderen, Gent-Wevelgem, Luik-Bastenaken-Luik en andere topkoersen stonden op de agenda. Lange tijd echter zonder dat er veel aandacht aan werd geschonken. Pas in 2018 kregen we ook de vrouwenkoersen live op televisie te zien.
(Geen) stappen overslaan
Een miniem stapje in de geschiedenis om duidelijk te maken dat er voor het vrouwenwielrennen nog flinke stappen te maken zijn. Daar waar er langs de andere kant zeker geen stappen zouden mogen worden overgeslagen, maar dit in realiteit wél het geval is. Patrick Lefevere mag zich dan wel vrouwonvriendelijk hebben opgesteld maar zijn bevinding over het feit dat de vrouwenkoers te veel wordt opgedrongen bevat zeker waarheid.
Het is evenwel een mes dat snijdt aan twee kanten. Want indien de vrouwenkoers in zijn totaliteit stappen wil blijven maken moet dit voor geïnteresseerde geldschieters uiteraard interessant genoeg zijn om zich te verbinden. Lees: voldoende aandacht in de media. Daarnaast geldt dat als je het vrouwenpeloton sterker wil maken de rensters terdege moeten kunnen worden vergoed om zich volledig op hun sport te kunnen richten.
Nieuw tijdperk
Enter Lotto Kopecky en Demi Vollering. Want alle negativiteit terzijde: het gaat uiteraard de goede kant op. Dat bewijzen de figuren – excuses voor de term – als Kopecky en Vollering. Boegbeelden van hun sport is een betere verwoording. Want waar dit voor absolute toppers als Anna van der Breggen, Annemiek van Vleuten of Marianne Vos amper of niet het geval was zijn zij intussen magneten voor media-aandacht geworden. Een begin van een nieuw tijdperk.
Zoals bovenstaand al aangegeven brengt deze media-aandacht immers de nodige centjes met zich mee. Niet in het minst voor deze twee toppers persoonlijk. Zo wordt 2024 voor Kopecky en Vollering – en daarbij eigenlijk de vrouwenkoers in zijn geheel – een schakeljaar. Dat bewijzen de straffe deals die onlangs werden afgesloten of weldra zullen worden afgerond.
Vollering doet het
Wie had zo’n tien jaar geleden – dat is zelfs nog ruim gemeten – gedacht dat een vrouwelijke renster een deal met sportgigant Nike uit de brand zou slepen? Afgezien van Madame Soleil – al valt die zeker niet altijd op haar woord te geloven - vermoedelijk niemand. Demi Vollering deed het tóch - Just Do It - en krijgt Nike als persoonlijke sponsor aan haar zijde. Een statement van jewelste.
Begrijp ons niet verkeerd: dit is een heel ander verhaal voor de vrouwensport in het algemeen. Nike treedt immers al jaren op als sponsor van vrouwelijke sportsterren. Echter in andere sportdisciplines waarbij dat in Europa voornamelijk het geval is bij atletiek, tennis en in mindere mate voetbal. Serena Williams, Venus Williams, Nafi Thiam, Simone Biles, Maria Sharapova, Alex Morgan en Lieke Martens, om er maar een aantal te noemen.
Dat Vollering nu in de voetsporen kan treden van deze wereldsterren geeft aan dat de vrouwenkoers is opgeklommen naar een nooit eerder gezien niveau. Zelfs in het mannenwielrennen zijn persoonlijke sponsordeals eerder sporadisch. Lance Armstrong en Mark Cavendish hadden ook een deal met Nike, Wout van Aert heeft die met Red Bull, Mathieu van der Poel is ambassadeur van Lamborghini en Remco Evenepoel van BMW. Veel verder gaat het echter niet, al zijn er uiteraard nog wel voorbeelden.
“Zo wordt een renster ook een rolmodel”, wist docent sportbusinnes Hugo Gruijters het mooi te verwoorden. “Met de steun van Nike zal ik de dromen en doelen die ik heb gesteld nastreven. Bovendien ben ik mij bewust van mijn rol binnen het vrouwenwielrennen en de vrouwensport in het algemeen. Samen met Nike kan ik gemeenschappelijke doelen bereiken en boodschappen ook effectief verspreiden”, schat ook Vollering zelf haar deal naar waarde in.
Miljoenencontracten
En dan staat er voor de Nederlandse ook nog een absolute toptransfer op til. Bij Team SD Worx-Protime was er geen ruimte over om ook Vollering aan boord te houden – Kopecky, weet u wel – maar dat hoeft allesbehalve een probleem te vormen. Naar verluidt liet ze al een deal van 1 miljoen euro per jaar schieten om naar de Emiraten te trekken, maar het valt te bedenken dat ze straks niet veel minder zal verdienen bij FDJ-Suez.
Over cijfers werd er nog nooit gesproken, maar ook het recentelijk getekende nieuwe contract van Kopecky bij SD Worx-Protime zal de nodige nulletjes bevatten. Onze landgenote geldt dan ook – misschien nog wel meer dan bij Vollering het geval is – als een absoluut boegbeeld. Voor de ploeg was het dan ook een ‘no-brainer’ om haar vast te leggen tot maar liefst 2028.
Haar populariteit kent immers – en dan voornamelijk in België - haast geen grenzen meer. Kopecky kan op dat vlak intussen al in één adem worden genoemd met Van Aert en Evenepoel. Een gegeven dat tot voor enkele jaren geleden compleet ondenkbaar was. En dat legt ook de huidige wereldkampioene – naast haar nieuwe deal met SD Worx-Protime – absoluut geen windeieren.
Kopecky weet hoe laat het is
De sponsordeals van Kopecky zijn dan wel niet van de magnitude als die tussen Vollering en Nike, maar toch. Zo heeft ze onlangs een overeenkomst gesloten met luxemerk Breitling. Daarvan wist ze op het podium van Parijs-Roubaix al de Super Chronomat Automatic 38 te showen. Daar hangt een prijskaartje aan vast van 15.000 euro. Voorts zou de sponsordeal beperkt blijven, maar het toont toch opnieuw de gegroeide aantrekkingskracht van de sport aan.
CEO Georges Kern staaft de intenties van Breitling. “Ik heb Lotte ontmoet. Dat ze nummer één van de wereld is, is mooi. Maar ze is ook een fijne, dynamische jonge vrouw. We gaan geen reclamecampagne met haar doen. Dat ze het horloge droeg op het podium van Parijs-Roubaix, vinden we al geweldig. Dit najaar openen we een nieuwe winkel in Brussel, dan komt ze langs. Af en toe gaan we een evenement doen. Dat komt zij spreken voor een beperkt publiek van vooral jonge vrouwen, wellicht.”
Tegelijkertijd heeft Kopecky ook een deal met Skoda, toevallig of niet met een verband in de roots van de renster. Skoda is immers een Tsjechisch merk waar ze ook daar maar al te goed beseffen dat Kopecky van goudwaarde is. Zo werden er 100 exemplaren van de ‘Lotte Kopecky Limited Edition’ op de markt gebracht.
Daar zal het ook niet stoppen volgen reclamemaker Harry Demey. “Lotte Kopecky is hot. Logisch dat merken in de rij staan. Het is ook logisch dat ze op veel van die voorstellen ingaat. Ze moet haar waarde nù verzilveren, niet over tien jaar.”
Voorlopig blijft het dus bij enkelingen maar luiden zij zo ontegensprekelijk wel de start in van een nieuw tijdperk in de vrouwenkoers, waar er ook nu in zijn totaliteit al voldoende voordelen aan zijn verbonden. Ironisch genoeg ook met dank aan het feit dat er al eens stappen werden overgeslagen.
