“Ik besef het nog niet goed”, klonk het afgelopen dinsdag bij Greg Van Avermaet bij de start van Binche-Chimay-Binche, zijn laatste koers op Belgische bodem. Het vat meteen samen hoe zijn definitieve afscheid komende zondag zal aanvoelen.
Want hoewel Van Avermaet inmiddels – toch als profrenner zijnde – de gezegende leeftijd van 38 jaar heeft bereikt, is de goesting om te koersen er toch nog steeds. Het zijn de tegenvallende resultaten van de afgelopen jaren en het gevoel de aansluiting bij de absolute top te hebben verloren die hem er vermoedelijk hebben toe aangezet om toch nog voor een enigszins waardevol afscheid te kiezen. Dat afscheid volgt dus komende zondag.
En zo verliezen we – na Philippe Gilbert vorig jaar – toch alweer één van de beste Belgische wielrenners van het afgelopen decennium. Want vergis u niet: Van Avermaet wordt of werd dan wel dikwijls afgeschilderd als de man die het te weinig kon waarmaken, zijn palmares vertelt een heel ander verhaal. Van 2011 - het eerste jaar van Van Avermaet bij BMC, de ploeg waar hij zijn grootste successen wist te boeken – tot 2020 was hij ook een toonbeeld van volharding en stabiliteit.
AANGEKONDIGD AFSCHEID
Je kan erover discussiëren dat Van Avermaet zijn fiets een jaar of 2-3 te laat aan de haak hangt. Want waar hij tot enkele jaren geleden nog volop meestreed voor de grootste overwinningen, was dat na zijn noodgedwongen overstap naar AG2R-Citroën – zijn ploeg CCC ging eind 2020 in rook op – niet meer het geval. Slechte omkadering? Te weinig ondersteuning? Of toch die jaartjes te veel? Het zal van alles wel wat zijn.
Feit is dat Van Avermaet toen het minder begon te gaan ook dan het hoofd niet liet hangen. De frustratie binnenin zal er nochtans wel geweest zijn, maar de goesting bleek groter. Vandaar ook dat een renner in principe nooit te laat kan stoppen.
Waarom zou je dat in godsnaam doen als je kan doen wat je het liefste doet, en – niet verwaarloosbaar – er in tussentijd ook nog je goed boterham mee verdient. Philippe Gilbert, nochtans in hun periode bij BMC zeker niet altijd de beste vriend van Greg, zal dat volmondig kunnen beamen.
BOERENJAAR
Maar zoals aangegeven: Van Avermaet was een winnaar. Het moet ongetwijfeld dan ook aan hem hebben gevreten dat de successen steeds verder in het verleden kwamen te liggen. Want we spraken dan wel over 2020, zijn laatste grote overwinningen – de GP Montréal van 2019 even buiten beschouwing gelaten – dateren eigenlijk al van 2017. Meteen ook het jaar waarin het al Van Avermaet was dat de klok sloeg.
Een boerenjaar zoals enkel de absolute kanjers als Eddy Merckx of Tom Boonen er hebben gekend. Zowat alles schreef Van Avermaet in 2017 achter zijn naam. Omloop Het Nieuwsblad, E3 Classic, Gent-Wevelgem én Parijs Roubaix. Zelfs in tijden waarin we met toppers als Van Aert en Van der Poel hebben te maken, klinkt het onwaarschijnlijk.
Van Avermaet heeft het echter geflikt en zal zijn naam voor eeuwig verbonden blijven aan dat jaar. Bovendien pakte hij zowel in Strade Bianche als de Ronde van Vlaanderen ook nog eens de dichtste ereplaats. Mocht in Vlaanderens Mooiste de intussen legendarische ‘jas van Bas’ niet zo’n bepalende rol hebben gespeeld was mogelijk ook dat hiaat op zijn erelijst gevuld. Want de Ronde winnen, dat is jammer genoeg nooit gelukt.
VALLEN EN OPSTAAN
Of het moet die virtuele editie van in het coronajaar 2020 zijn. Die zal Van Avermaet echter niet meetellen. Niet tastbaar. Zodoende blijft het Olympische goud aan het strand van Copacabana de mooiste overwinning uit zijn carrière. Dat zegt hij althans zelf. Toegegeven: het zat toen allemaal wat mee in 2016 in Rio, maar dat mag ook al eens.
Het was immers niet enkel die verdomde jas die Van Avermaet van een o zo felbegeerde zege in de Ronde hield. Pech was een steeds wederkerende factor in zijn zoektocht naar Vlaamse glorie. Afscheid nemen doet hij zondag op de enige manier die hij kent: met ambitie.
"Ik hoop vooral een goede koers te rijden, het is een wedstrijd die me ligt.” Of hoe hij de renner Van Avermaet perfect weet samen te vatten. “Al moet je met de keien onderweg een beetje geluk hebben.” Ook dat is hem zoals gezegd niet vreemd. Het geluk is je volledig gegund, Greg!
