Met Luik-Bastenaken-Luik staat ons zondag de traditionele afsluiter van het voorjaar te wachten. De oudste klassieker ter wereld ontgoocheld zelden, en staat ons dus ook nu weer één en ander te wachten. Al is er langs Belgische zijde toch alweer een flink mankement.
Evenepoel vs Van Aert
Want waar Wout van Aert noodgedwongen afwezig bleef in De Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix, wordt straks ook het vierde monument van het seizoen aangevat zonder Belgische topkandidaat. Remco Evenepoel stond uiteraard gepland voor wat intussen zelfs een beetje ‘zijn’ Doyenne kan worden genoemd, maar ook de man uit Schepdaal moet na zijn valpartij en opgelopen blessures in De Ronde van het Baskenland jammerlijk forfait geven.
LEES OOK. Luik-Bastenaken-Luik 2024 | parcours & favorieten - dit moet je weten
Het hoeft ons er echter niet van te weerhouden om nog eens terug te blikken naar de eerste zege van Evenepoel in Luik in 2022, waarna hij er vorig jaar – in regenboogtrui – er meteen een tweede zege aan vast wist te kleven. Hoewel Evenepoel ook twee jaar geleden al heel wat op zijn palmares had prijken, kan die zege toch worden aanzien als dé grote doorbraak. Er kwam alvast een naam bij aan de absolute top van het firmament.
Daarmee bracht Evenepoel gezelschap aan andere in vat vol genialiteit gevallen wielrenners. Als daar zijn Tadej Pogacar, Mathieu van der Poel, Wout van Aert & consoorten. Die laatste wist hij twee jaar geleden bovendien een flinke peer te stoven.
Van Aert zorgt voor trauma - prequel
Gaan we even terug naar het voorjaar van 2022. In de week van De Ronde van Vlaanderen wist Van Aert toen – net als dat enkele weken geleden ópnieuw het geval was – het land in rouw onder te dompelen. De renner van – toen nog – Jumbo-Visma kwam immers met het bericht dat hij corona had opgelopen. Géén Vlaanderens Mooiste voor Van Aert, die van geluk mocht spreken dat de Amstel Gold Race en Parijs-Roubaix dat jaar toevallig van plaats waren gewisseld.
LEES OOK. Wout van Aert staat voor nieuw dilemma in rampseizoen
Zodoende hield die immers nog hoop op een deelname in De Hel van het Noorden, wat uiteindelijk ook lukte. Hij tekende zelfs voor een tweede plaats, een duidelijk teken van de hoogvorm waarin hij zich al een heel voorjaar bevond, met eerder al overtuigende zeges in De Omloop Het Nieuwsblad en de E3 Saxo Bank Classic. Maar Van Aert had nog honger, veel honger.
En dus werd – aangezien hij toch een week had overgeslagen – alsnog Luik-Bastenaken-Luik aan zijn programma toegevoegd. Opnieuw had het feit dat de Amstel en Roubaix van plaats waren gewisseld daar uiteraard een groot aandeel in. Zo kwam Luik-Bastenaken-Luik immers in de week na de grootste kasseiklassieker te liggen.
Debuut Evenepoel
Het vertrouwen was erg groot dat Van Aert daar voor een topresultaat – lees: overwinning – kon zorgen. Daar had de afwezigheid van Tadej Pogacar veel mee te maken. Ook zijn eigen ploegmakker Primoz Roglic gaf verstek. Er was dan wel Remco Evenepoel, maar die had zoals gezegd toen nog niet de status alsof die het daar allemaal even ging oprollen. Verkeerd gedacht, bleek achteraf.
Het was voor Evenepoel bovendien zijn debuut in Luik, waar hij namens Soudal Quick-Step in duo-kopmanschap met Julian Alaphilippe aan de start kwam. De Fransman had binnen de ploeg mogelijk zelfs nog een streepje voor door zijn staat van dienst en bewezen resultaten in La Doyenne. Het feit dat hij als eerste op de startlijst stond bevestigde alleen maar dit vermoeden.
LEES OOK. Julian Alaphilippe vertrekt met slaande deuren bij Quick-Step
Hoe ze het uiteindelijk bij The Wolfpack hadden aangepakt zullen we nooit weten. Met nog 60 kilometer op de teller vond er immers een grote valpartij plaats in het peloton. Grootste slachtoffer: Julian Alaphilippe. Einde wedstrijd maar belangrijker: de Fransman liep enkele gebroken ribben, een gebroken schouderblad én een klaplong op. Landgenoot Romain Bardet was zo bekommerd dat hij er zijn eigen wedstrijd voor liet vliegen.
Evenepoel demonstreert
De koers denderde ook na deze valpartij echter onverminderd voor, en leek het voor Van Aert best allemaal wel in orde te zijn. Met iets minder dan 30 kilometer te gaan en bij het zo goed als ronden van La Redoute, is een uitgedund peloton immers nog steeds samen. Een ideale situatie voor Van Aert die altijd – en dan zeker in een klimkoers als Luik – kan rekenen op zijn eindjump aan de meet.
Net op dat moment acht Evenepoel echter zijn moment gekozen. Met slippend achterwiel schiet hij bijna op de top van La Redoute weg, enkel Neilson Powless kan de schijn doen opwekken dat hij kan aanhaken. Echter moet ook de Amerikaan van EF Education snel terug gaan zitten en is de vogel gaan vliegen. Wat volgt is een spannende strijd tussen Evenepoel en de achtervolgers, die de kloof lang tot op zo’n 30 seconden kunnen houden.
Met de finish naderend kan de latere wereldkampioen van dat jaar echter ten volle profiteren van wat getwijfel in de groep en stoomt hij door richting winst. Op 3 kilometer van de streep balt Evenepoel al de vuist. De groepssprint wordt nog verrassend gewonnen door Quinten Hermans, Van Aert wordt ternauwernood derde. Krijgen we zondag evenveel spanning? Met iemand als Pogacar aan de start hopen we best maar niet te veel.
LEES OOK. Grote afspraak wordt gemist: Evenepoel hakt Tour-knoop door
